Laatste dagen in Nieuw-Zeeland

7 maart 2011 - Oamaru, Nieuw-Zeeland

Hoe is het met jullie?

Na Greymouth te hebben verlaten kwam ik in Hokitika. Net zoals in Punakaiki, was ook hier ik de enige die uitstapte. Niet dat het een saai verlaten plaats was, nee. De eerste avond was ik net op tijd voor een mooie zonsondergang. In het donker gingen we naar de glowworm dell. Met bijna iedereen die in het hostel verbleef, er zijn maar 12 bedden. De volgende ochtend had ik de carvingworkshop. Ik had vooraf al wat ideeen opgedaan en wat getekend. Het is een mooie ketting geworden. De tweede nacht sliep ik weer lekker met het geluid van de wilde zee.

De volgende stop was Franz Jozef, helaas was deze verplicht. Anders had ik hem overgeslagen en dat had ik achteraf gezien ook best mogen missen. Na deze nacht meteen door naar Queenstown. Dat was een lange busrit, maar mooi. We gingen door de Haast pas en langs verschillende grote meren. In mijn hostel in Queenstown kwam ik meteen de Belgische jongen (Ruben) tegen die ik al een paar keer eerder was tegen gekomen. Met hem en een Duitse jongen (Tim) hebben we samen gegeten. De volgende dag zijn Tim en ik met de gondel de berg opgegaan. Boven hadden we een waanzinnig uitzicht. We hebben een afdaling op de rodelbaan gedaan, zo leuk dat we nog wel een keertje wilden. Later die dag nog wat samen rondgelopen in het plaatsje. Queenstwon vond ik leuker dan verwacht.

Donderdag was het de dag van de Milford sound trip. Om 6:50 moetsen we bij de bushalte wachten. En rond half 8 waren we terug. Via Te Anau zijn we naar de sound gereden, het was stormachtig weer. Onderweg kwam er nog een stuk boom tegen de vooruit aan. Er vallen daar wel vaker bomen naar beneden. Het leek wel watervallenland, zo veel watervallen om ons heen. Aangekomen bij de terminal gingen wemeteen de boot op. Zo vaarden we tussen de machtig hoge bergen in. Toen we bij de Tasmaanse zee aankwamen scheen even de zon. aar wordt ik dan altijd even blij van. Op de terugweg met de bus hadden we ook veel beter weer. Maar helaas hadden we de stoppen allemaal opde heenweg.

Vrijdag lekker rustig aan gedaan. Nog wat souveniershoppen gedaan en een dvd met foto's gebrand. De volgende dag stond ikom 9 uur bij het postkantoor, voor een gesloten deur. Na vijf minuten wachten zieikde eerste medewerkers verschijnen. Een kartonnen doosje uitgezocht om wat dingen naar huis te sturen. Snel terug naar het hostel, want Ruben en ikgaan vandaag een lange afstand liften. Om kwart voor 10 stonden we met onze duimen omhoog. We hadden drie korte liften om bij Cornwell te komen. Daar werden we opgepikt door twe Italianen die zelf ook naar Dunedin gingen. Fijn! Rond drie uur waren we in Dunedin bij hun hotel. Vanaf die wijk namen we een bus naar het centrum. In Dunedin niet veel bijzonders gedaan, het Otago museum was wel leuk.

Vanmiddag ben ik aangekomen in Oamaru. Ik ben nog aan het kijken hoe ik van een buitenwijk (de bus gaat het centrum niet in) van Christchurch naar het vliegveld kan gaan morgenavond. Misschien zit er niet veel anders op dan een taxi te nemen. 9 maart vlieg ik om 6:00 weg van Nieuw-Zeeland. Vanavond ga ik pinguins kijken. Dus moet zo eerst even eten.

Foto’s

1 Reactie

  1. Yaobi:
    7 maart 2011
    Hee Yvanca!
    Weer een leuk verhaal om te lezen hoe het met je gaat. De foto's zijn ook weer mooi geworden :D Met mij gaat het goed. Ik begin volgende week met mijn nieuwe baan in amersfoort :) xxx